Όλα άρχισαν την 28η Οκτωβρίου 2014, στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου στη Ν. Λυκογιάννη, όταν μετά τη Θ. Λειτουργία και τη Δοξολογία για την εθνική επέτειο, ο εφημέριος π. Στέφανος, τέλεσε το μνημόσυνο των πεσόντων της Λυκογιάννης στο έπος του Σαράντα. Στο τέλος πήρε το λόγο ο δ/ντής του σχολείου κ. Αργυρίου Κωνσταντίνος και εντελώς αυθόρμητα, προέτρεψε τους συγγενείς των πεσόντων που παρευρίσκονταν εκεί, εάν το επιθυμούσαν να συμμετέχουν σε μια προσπάθεια αναζήτησης και συγκέντρωσης, φωτογραφικού και άλλου υλικού, που ενδεχομένως διατηρούσαν, σχετικό με τους πεσόντες του ελληνοϊταλικού πολέμου 1940-41. Το υλικό αυτό θα μπορούσε να αναπαραχθεί και να χρησιμοποιηθεί για διδακτικούς σκοπούς, τοποθετημένο μόνιμα σε περίοπτη θέση στο διάδρομο του σχολείου Ν. Λυκογιάννης, εκτεθειμένα σε όμορφα κάδρα, έτσι ώστε να είναι δυνατόν να τα δουν και να τα θαυμάσουν, εκτός των μαθητών, επισκέπτες, συγχωριανοί και συγγενείς.
Η προσπάθεια κράτησε περίπου πέντε μήνες και ενώ μένει λίγο για να ολοκληρωθεί, το αποτέλεσμα είναι σύμφωνα με τη γνώμη των πρώτων επισκεπτών, εκπληκτικό. Ο δεξιός τοίχος του διαδρόμου, μπαίνοντας στο Δημ. Σχολείο Ν. Λυκογιάννης, είναι στολισμένος πλέον με τέσσερα κάδρα, ένα για κάθε έναν πεσόντα της Λυκογιάννης, που έπεσε ηρωικά στο έπος του ΄40. Αυτοί είναι: Ο Λοχίας (ΠΖ) Τσιφλίδης Κωνσταντίνος, ο Δεκανέας (ΠΖ) Αμοιράς Χριστόφορος, ο Δεκανέας (ΠΖ) Σεΐζης Γεώργιος και ο Δεκανέας (ΠΖ) Ταραμονλής Γρηγόριος. Ένα ακόμη κάδρο θα τοποθετηθεί με τους συμμετέχοντες στο έπος του ΄40 από τη Λυκογιάννη. Πάνω από τα κάδρα δεσπόζει ένα εντυπωσιακό πόστερ στη μνήμη των πεσόντων και συμμετεχόντων από το χωριό, με θέμα σχετικό του έπους αυτού, που εικονίζεται η Παναγία μας, η Ελλάδα, σκηνές στρατιωτικού περιεχομένου από την 28η Οκτωβρίου 1940 και το ΟΧΙ.
Στη συγκέντρωση του υλικού, βοήθησαν οι συγγενείς, που πρόθυμα κατέθεσαν τις μαρτυρίες τους, για τα όσα άκουσαν από τους ήρωες γονείς ή συγγενείς τους, που αφού τα διασταυρώσαμε όσο ήταν δυνατό, καταγράψαμε στο κάδρο του κάθε πεσόντα, ένα σύντομο βιογραφικό με την καταγωγή τους, τα στοιχεία οικογενειακής κατάστασης, τις οικογενειακές στιγμές από τις ώρες της επιστράτευσής και του αποχαιρετισμού τους, τις επιστολές που έστειλαν στις οικογένειές τους και στοιχεία για τον τόπο και τον τρόπο που έπεσαν στο ιερό τους καθήκον. Ήρθαμε σε επικοινωνία με τη Δ/νση Ιστορίας Στρατού, τη Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού, όπου άφού εξηγήσαμε εγγράφως για την προσπάθειά μας, αυτοί την αγκάλιασαν και μας προμήθευσαν με ότι στοιχεία διέθεταν στα αρχεία τους καθώς και με σχετικούς χάρτες διεξαγωγής των μαχών, που σχετίζονταν με τους πεσόντες μας. Επίσης επικοινωνήσαμε με το Σύλλογο Εφέδρων Αξιωματικών Ημαθίας, που διατηρεί κατάλογο με τους πεσόντες στο έπος του ΄40 από όλη την Ημαθία.
Η συγκίνησή μας ήταν μεγάλη, γιατί μέσα από αυτή την αναζήτηση και την έρευνα, αναδύθηκαν από τη λήθη, πραγματικές και συγκλονιστικές ανθρώπινες ιστορίες, σχετικές με τα πρόσωπα των πεσόντων μας, που αποδείκνυαν το μεγαλείο και την ανδρεία της ψυχής τους, προσφέροντας την ίδια τους τη ζωή και μένοντας έως σήμερα, οι τέσσερις από τους 7.986 αγνοούμενους και άταφους νεκρούς μας, που περιμένουν δικαίωση. Όλοι οι πεσόντες μας, στη σύντομη ζωή τους, ήταν ευγενικοί, εργατικοί, ταπεινοί και καλοί άνθρωποι, που πρόθυμα βοηθούσαν τον συνάνθρωπό τους στο χωριό. Κάποιοι από αυτούς βοήθησαν το βράδυ εκείνο στην πλημμύρα της Π. Λυκογιάννης το 1935, για να σωθούν μικρά παιδιά από βέβαιο πνιγμό. Είχαν όλα τα απαραίτητα στοιχεία και χαρακτηριστικά για να γίνουν οι γίγαντες ήρωες του Σαράντα.
Αυτούς τους ήρωες επιχειρήσαμε μέσα από την προσπάθειά μας αυτή, να γνωρίσουμε και να τιμήσουμε ως σχολείο, δημιουργώντας ένα κίνητρο έρευνας για την πλούσια ιστορία μας, από τους μελλοτικούς μαθητές του σχολείου μας, αναδεικνύοντας παράλληλα την τοπική μας ιστορία.
Ευχαριστούμε θερμά, όλους όσους βοήθησαν, στη συγκέντρωση του πολύτιμου αυτού υλικού, που αναφέρεται στη ζωή των ηρώων μας από την περιοχή της Λυκογιάννης.
Αιωνία τους η Μνήμη…
Βέροια Time