Όπως κάθε χρόνο έτσι και εφέτος η 19η Μαϊου, είναι μια ιδιαίτερη ημέρα που δεν αφήνουμε να περάσει δίχως να τονίσουμε τη σημασία της ημέρας αυτής στους μαθητές του σχολείου μας. Ένας λόγος παραπάνω που στα χωριά μας το ποντιακό στοιχείο κυριαρχεί στους κατοίκους. Η φετινή εκδήλωση στη Ν. Νικομήδεια είχε δύο μέρη. Στο α΄ μέρος αναγνώστηκε το κείμενο της Εύξεινου Λέσχης Βέροιας από το δ/ντή του σχολείου κ. Αργυρίου Κων/νο και στη συνέχεια το λόγο πήρε ο πρών πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Ν. Νικομήδειας κ. Νίκος Παπαδόπουλος και αναφέρθηκε σε ιστορικά στοιχεία για τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου την περίοδο 1914-16 και 1919-23, αλλά και σε μαρτυρίες που άκουσε και γνώρισε από παλαιότερους στο παρελθόν.
Στο β΄ μέρος της εκδήλωσης συνδεθήκαμε μέσω skype με την Καβάλα και τους κ. Παλτόγλου Θεόδωρο και κ. Παλτόγλου Κων/νο (πατέρα και γιο), όπου ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση του σχολείου, για να κάνουν γνωστή στους μαθητές των Δ΄, Ε΄ και ΣΤ΄ τάξεων και τους εκπ/κους του σχολείου, την ιστορία της μικρής Πελαγίας, που ήταν ορφανή από γονείς, όταν το 1916 χαμένη από τα δυο της αδέρφια Νίκο και Δημήτρη, βρέθηκε σε ηλικία 5 με 6 χρονών, μέσα σε ένα τάγμα πορείας που εμπνεύστηκαν νεότουρκοι και κεμαλικοί, αρχιτέκτονες της Γενοκτονίας. Από εκεί την επιλέγει για κόρη της μία άτεκνη Τουρκάλα, στο χωριό Γκιόλμπασι της περιοχής της Σαμσούντας. Η ζωή της μικρής άλλαξε, η τούρκικη οικογένεια τηε έδωσε το όνομα Λιουτφιγιέ και τη βάφτισε μουσουλμάνα. Η Λιουτφιγιέ μεγάλωσε, παντρεύτηκε, έκανε πολλά παιδιά και εγγόνια. Ήταν η αγαπημένη γιαγιά, που έλεγε καταπληκτικές ιστορίες από τα παλιά. Πριν πεθάνει κάλεσε την οικογένειά της και τους είπε την αλήθεια, που έκρυβε μέσα της μια ζωή. Τους είπε: “Δεν είμαι Τουρκάλα…Δε με λένε Λιουτφιγιέ…Με λένε Πελαγία και είμαι Ποντία…Ψάξτε στην Ελλάδα να βρείτε τους συγγενείς σας…” Στη συνέχεια τα παιδιά και τα εγγόνια της, έψαξαν με κάθε τρόπο και ανακάλυψαν τους συγγενείς τους (την οικογένεια Παλτόγλου από το Ποντολίβαδο της Καβάλας), όπου ήταν οι γόνοι του πρώτου αδερφού της Πελαγίας, Νίκο. Η συγκλονιστική αυτή αληθινή ιστορία, μάλλον έχει πολλές όμοιες της, που δεν έχουν ακόμα ανακαλυφθεί. Οι συγγενείς Έλληνες και Τούρκοι συναντήθηκαν σε Ελλάδα και Τουρκία και ένιωσαν μεταξύ τους μοναδικές συγκινητικές στιγμές. Την ιστορία της Πελαγίας κάλυψε το PONTOS NEWS με ειδικό αφιέρωμα και τίτλο: “Αποκλειστικό…Οι συγγενείς που συναντήθηκαν εκατό χρόνια μετά”… Ευχαριστούμε θερμά τους φίλους μας από την Καβάλα, που μοιράστηκανε μαζί μας αυτή τη συγκλονιστική ιστορία που έζησαν τα δύο τελευταία χρόνια και μας κάνει να νιώθουμε πως ίσως αρκετοί ή και πολλοί ποιος ξέρει γείτονές μας Τούρκοι, να έχουν και ελληνικό αίμα μέσα τους… Αλλιώς τα σχεδιάζουν οι άνθρωποι και αλλιώς τα φκιάνει ο Θεός…
Βέροια Time